–ÖĞRENİRİZ-
Öğrenim hayatı yalnızca okulla mı sınırlıdır? Okul hayatımız bitince her şeyi öğrenmiş mi oluruz? Cevap olarak kimisi “evet” der kimisi “hayır”. İki taraf da bir yere kadar kendince haklıdır. Ama evet diyenlerin atladığı çok önemli bir şey vardır. Asıl okulumuz doğumdan ölüme kadar devam eder. Hayatımızdır o süreç, yaşadıklarımızdır.
Gözlemleriz… İnsanların ne kadar sahte olduğunu. Çıkarları uğruna ne kadar değişip alçalabileceklerini. İki yüzlü olmayı artık bir alışkanlık haline getirmelerini. Var olduğuna inandığımız birçok değerin zamanla bir hiçe dönüştüğünü…
Fark ederiz… Vazgeçilmez olduğunu düşündüğümüz bir çok şeyin aslında bir dakikamızı bile harcamaya değmediğini. Her anımızın ne kadar kıymetli olduğunu. Kimse için kendimizi yıpratmamamız gerektiğini. İnsanların kendi bildiğinden yanlış bile olsa dönmediğini…
Öğreniriz… Karşımızdaki kişinin ne hissettiğimizi hiç önemsemediğini. Bizi kırıp kırmayacağını düşünmeden aklına geleni söyleyebildiğini. Şu koca dünyada yapayalnız olduğumuzu. Bize, bizden başka kimsenin yardım edemeyeceğini. İnsanoğlunun kendi bencilliğinde boğulmaya mahkum olduğunu….
Nefes aldığımız sürece savaşmak zorunda olduğumuzu. Kendimizi korumak için hep tetikte olmamız gerektiğini. “İnsanoğlu çiğ süt emmiş.” lafının ne kadar doğru olduğunu. Kimsenin kimseyi önemsemediğini. Kimseye güvenemeyeceğimizi. Hayatın bir okul, yaşadıklarımızınsa en büyük sınavımız olduğunu.
İşte asıl öğrenim budur. Hayat denen bu savaşta gözlemlediklerimiz, fark ettiklerimiz, öğrendiklerimiz… Bazılarımız pes eder, yıkılır, bazılarımızsa ne yaşarsa yaşasın dimdik ayakta kalır.
Hangi tarafta olacağını insan kendi belirler. Pes etmek de bir tercihtir, ayakta kalmak da… İnsan bu tercihi yaparken yalnızca kendini düşünür. Ama tek bir gerçek vardır ki ne olursa olsun sonucuna yalnızca kendisi katlanmaz, seçtiği tarafa etrafındaki kişileri de sürükler.
İlk Yorumu Siz Yapın