UYAN

 

Bencillik… Herkesin başka bir insan için kullandığı, bilinçaltında kötü bir kimseyi damgalama amaçlı kullanılan, dokuz harf-üç heceden oluşan o berbatlık. Ne olursa olsun, etrafımızda mutlaka bencil insanlar buluruz kendimizce. Ama asıl bencilin kim olduğunun asla farkına varamayız. Biz, kendimiz…

Kafanızda oluşabilecek soru işaretlerini tahmin edebiliyorum. Ne demeye çalışıyor bu kız? Neden bahsediyor? Günlük hayatımızda birçoğumuzun yaşadığı, bizler için fazlasıyla basit, ama görmezden geldiklerimiz için hayatlarının dönüm noktası belki de.

Son dönemlerde haber bültenlerinin demir başları; trafik kazası-şu kadar ölü- , bilmem nerede patlama- şu kadar yaralı şu kadar ölü, helikopter düştü- şu kadar yaralı… Kimi kıl payı atlatmış, kiminin durumu ağır. Zahiyatsa her defasında farklı.

Kaç kişi oturup sonuna kadar izliyor o haberleri? Kumandayı eline alıp, kanalı değiştirmeyen kaç kişi var? İnsanların yakarışlarını, kalkan cenazenin ardında kalan hüzünlü kalabalığı, küçük bir çocuğun yanağından süzülen gözyaşını… Göz ardı etmeyip , bir nebze olsun o acıyı hisseden kaç kişi kaldı?

Türlü bahaneler uydurup gerçeklerden kaçmak boşuna. Gözlerimizi yumup kulaklarımızı tıkadığımızda, dışladığımız şey o acı değil aslında. Hayat… Ne kadar kısa ve acımasız olduğu. Birkaç gün önce görüştüğümüz bir insanın ölüm alabildiğimiz bir dünyada yaşıyoruz. Hayat göz ardı edemeyeceğimiz kadar kısa.

Unutmamalıyız ki, o geçip dinlemediğimiz haberdeki herhangi birinin yerinde biz de olabilirdik. Belki uğurlananın arkasından ağlayan, belki ona destek olan, belki de daha fenası. İşte bu yüzden asıl bencil olan biziz. Elimizde olanın kıymetini ona sahipken bilmez, hor görür, incitiriz. Ama gün gelip de onu kaybedince…

O zaman gidenin yerini keşkeler ve vicdan azabı alır. Geri dönüşü olmayan bir boşluk oluşur. Bu gerçeklerin ancak yaşadığın gün yüzüne çarpmaması için uyan!  Kendine gel ve bencilliği bırak. Bırak ki içine işleyecek keşkeler azalsın, yaşayacağın hüzün katlanmasın. Kendine gel ki pişmanlığın yaratacağı vicdan azabı bir ömür boyu yüreğini dağlamasın. Elinde olan şansın ve yaşamın kıymetini bil ki kayıp gittiğinde ardında keşkelerini  bırakmayasın.

 

 

Dilara Peksaygılı

24/04/2017